در حال بارگذاری ...
در گفتگو با مجید واحدیزاده عنوان شد:

جشنواره‌ها، کپسول اکسیژن تئاتر

مجید واحدیزاده، مسئول واحد هنرهای نمایشی و داور بیست و پنجمین دوره جشنواره استانی اردبیل، برگزاری جشنواره های تئاتر را همانند کپسول اکسیژن برای تئاتر لازم و ضروری می داند و معتقد است برای تولید آثار ارزشمند در حوزه نمایش، باید دانش افزایی هنرمندان مورد توجه برنامه ریزان تئاتری کشور قرار گیرد.

به گزارش تئاتر اردبیل، مجید واحدیزاده، مسئول واحد هنرهای نمایشی و داور بیست و پنجمین دوره جشنواره استانی اردبیل،  برگزاری جشنواره های تئاتر را همانند کپسول اکسیژن برای تئاتر لازم و ضروری می داند و معتقد است برای تولید آثار ارزشمند در حوزه نمایش، باید دانش افزایی هنرمندان مورد توجه برنامه ریزان تئاتری کشور قرار گیرد. آنچه می خوانید چکیده گفتگویی است که با این هنرمند نام آشنای کشور داشته ایم.

آقای واحدیزاده، به عنوان اولین سئوال، شما به عنوان یک چهره نام آشنا در تولید و اجرای آثار نمایشی، برگزاری جشنواره های تئاتری را چگونه ارزیابی می کنید؟آیا بعد از برگزاری 25دوره برگزاری این رویداد نمایشی در استان ، این جشنواره توانسته است در ارتقای تئاتر استان موثرباشد؟

در جامعه ای که تئاتر جزو نیازهای عمومی افراد آن نیست و به اصطلاح در سبد فرهنگی مردم قرار نگرفته است، وجود جشنواره های تئاتری به عنوان تنها منفذ تنفس تئاتر همچون کپسول اکسیژنی خواهد بود که برای بقای خود نیاز به تنفس دارد. جشنواره ها علیرغم همه معایب  و محاسنی که دارند، در شرایط فعلی در کلیت تئاتر بی تاثیر نیستند.

چهره های تئاتر استان ها و شهرستان ها دیگر مثل گذشته برای حضور در جشنواره های استانی، رغبتی ندارند. چرا؟

تغییر نسل فعال در هر استان و یا در حالت کلی در هر کشوری اجتباب ناپذیر است. اما اینکه در برهه ای از زمان ما گذر از نسلی به نسلی دیگر را به طور مشهود حس کنیم و شاهد رکود و تنزل سطح کیفی و کمی هنر نمایش باشیم، بیانگر این است که ما پشتوانه سازی خوبی نداشته ایم. هر نسلی اگر پشتوانه ای برای خود نداشته باشد، بی شک به رکود و انجماد دچار خواهد شد. این امر مختص هنر و نمایش نیست. در هر زمینه ای و فعالیتی می تواند مصداق داشته باشد. مثل ورزش. اما اگر موضوع بی میلی فعالانی از هنر نمایش باشد که در حال حاضر هم می توانند منشاء خلق آثار هنری باشند و به اصطلاح بازنشسته نشده اند، قاعدتا" نداشتن انگیزه فعالیت می تواند به کناره گیری این هنرمندان بیانجامد. در این صورت ایجاد انگیزه می تواند در فعال نمودن آن ها مثمرثمر باشد. این ایجاد انگیزه می تواند اشکال مختلفی داشته باشد. از قبیل حمایت مالی، ارزشگذاری معنوی و یا احساس نیاز فردی و اجتماعی.

حذف مرحله بازخوانی و توجه به اجراهای عمومی، چه تاثیری در ارتقای جشنواره های تئاتر استانی از نظر کمی و کیفی داشته است؟

سیاستگذاری برای برگزاری جشنواره های تئاتر استانی مانند همه جنبه های مدیریتی تئاتر کشور با آزمون و خطا همراه است. هر مسئولی که در راس تصمیم گیری قرار می گیرد، ایده ای برای مدیریت تئاتر با خود می آورد و این ایده و روش هنوز خوب جا نیافتاده، تغییرات مدیریتی باز چرخه ای دیگر را رقم می زند. سیستم فعلی برگزاری جشنواره های استانی و حذف برگزاری جشنواره منطقه ای به نظر بنده مشکلاتی را بوجود آورده است. با انجام تغییراتی که ظاهرا" از سال آینده در روند برگزاری جشنواره های تئاتر استانی و در نهایت جشنواره فجر شاهد آن خواهیم بود، خود به خود همین سیستم فعلی هم تغییر خواهد یافت. حالا این سیستم جدید هم چند دوره دوام خواهد داشت، خدا می داند!

برای تولید متون نمایشی و نهایتا" تبدیل این متون به نمایش، چه کارهایی هم اداره کل هنرهای نمایشی، هم انجمن های نمایش و هم ادارات کل فرهنگ و ارشاداسلامی استان ها باید انجام دهند؟

ارتقای سطح دانش تئاتری از واجبات تئاتر چه در مرکز و چه در شهرستان هاست. داشتن یک متن خوب برای تولید یک اثر هنری خوب یک واقعیت اجتناب ناپذیر است. پس تولید متن خوب چه به لحاظ قالب و چه به لحاظ محتوا از اولویت خاصی برخورداراست. وظیفه مسئولین امر در مرکز، کمک و حمایت از دانش افزایی هنرمندان شهرستان هاست که باید در اولویت برنامه ریزی های انجمن هنرهای نمایشی قرار گیرد.

به عنوان مسئول واحد هنرهای نمایشی اداره کل فرهنگ و ارشاداسلامی استان، چه برنامه هایی برای تئاتر شهرستان ها دارید؟

با همکاری و هماهنگی هایی که واحد هنرهای نمایشی اداره کل با انجمن هنرهای نمایشی استان داشته است، در جهت برگزاری کلاس های آموزشی و دوره های فشرده و کارگاههای آموزشی برنامه ریزی هایی صورت گرفته است و با حمایتی که مدیرکل محترم قول مساعدت آن را داده اند، امیدواریم بتوانیم امسال چند پروژه آموزشی را در سطح استان اجرا کنیم.

جشنواره دوره بیست و پنجم استانی را چگونه دیدید؟

جشنواره بیست و پنجم تئاتر استان با همه کاستی ها و ضعف هایی که داشت، این امیدواری را با خود داشت که رفته رفته رکود و رخوت از پیکر تئاتر استان دور می شود و روزهای خوبی در راه خواهد بود. امیدواریم این امید تحقق یابد و ما شاهد تولید آثار کیفی قابل قبول و ارزشمندی در تئاتر استان عزیزم اردبیل باشیم.

و حرف پایانی!

امیدوارم در سال آینده بتوانیم یک سالن اختصاصی برای تئاتر داشته باشیم و در طول سال برای اجراهای عمومی از هرگونه از نمایش برنامه ریزی داشته باشیم.

خیلی سپاسگزارم. برای تان موفقیت و سربلندی آرزومندم.

سعید نوریان




نظرات کاربران