تمام تئاترهایی که اجرا می شود به نوعی با دین و اعتقاد و باور انسان ارتباط دارد

به گزارش تئاتر اردبیل، امسال و در هیجدهمین جشنواره تئاتر رضوی در شهر بجنورد، نمایش«ماه بر ترک اسب پیر» نوشته ایوب آقاخانی به کارگردانی غریب منوچهری به روی صحنه رفت. همین نمایش، روزهای چهاردهم تا شانزدهم ماه جاری هم در پلاتوی استاد نجفلوی مجتمع فرهنگی و هنری فدک اردبیل برای هنرمندان و علاقه مندان به هنرهای نمایشی اجرا درآمد. به بهانه حضور این نمایش در جشنواره تئاتر رضوی و اجرای عمومی در اردبیل، با غریب منوچهری، کارگردان این نمایش به گفت و گو نشستیم که ماحصل آن را می‌خوانید.

 

آقای منوچهری، با این سئوال این گفت و گو آغاز می کنم که  چه تعریفی از تئاتر مذهبی دارید؟

من تعریف خاصی با عنوان تئاتر مذهبی ندارم.  اگر منظور اصطلاح رایج تئاتر دینی  است،به نظر من وجود یک انسان در یک درام همراه با اعتقادات و باورهای اوست و برنامه ای که برای زندگی خود دارد. بنابراین شاید بتوان گفت تمام تئاترهایی که اجرا می شود به نوعی با دین و اعتقاد و باور انسان ارتباط دارد.

 

جشنواره های مختلف دینی و مذهبی نظیر آیات، رضوی و...در کشور برگزار می شود، به عنوان یک تئاتری برگزاری اینگونه جشنواره ها را در ترویج فرهنگ اهل بیتی و قرآنی چگونه ارزیابی می کنید؟

جشنواره هایی که با مضامین دینی و ترویج سیره پیامبران و امامان(ع)، همچنین اشاعه فرهنگ و معارف قرآنی در کشور برگزار می شود،  می تواند نقش مهمی در بازنگری ما از حوزده دینی و قرآنی داشته باشد. دین اسلام با کتاب آسمانی اش، قرآن برای تمامی ابعاد و جنبه های زندگی ما دستور کار دارد. کافی است کاوش و تحقیقی دقیق در این خصوص و دستور کارها داشته باشیم و چه بهتر که این تحقیقات در قالب یک درام اتفاق بیافتد. بنابراین این جشنواره ها را من یک فرصتی میبینم برای نگاه دقیق به زندگی و اطراف مان.

 

ارزیابی شما از برگزاری جشنواره تئاتر رضوی چیست؟

سیزدهمین دوره جشنواره تئاتر رضوی که استان خراسان شمالی و شهر بجنورد میزبان آن بود، از نظر کیفیت اجرا بسیار خوب بود. از نظر عوامل برگزاری و ستاد اجرایی  هم بسیار مهمان نواز بودند. زیرساخت های موجود برای برگزاری این جشنواره تقریباً آماده بود.  به لحاظ استقبال و اطلاع‌رسانی هم انصافا" خوب عمل کرده بودند. ارگان‌ها و دستگاه‌های استان در خدمت جشنواره بودند. حضور شبکه تلویزیونی و رادیویی و اختصاص یک ویژه برنامه زنده برای این جشنواره بسیار ستودنی بود.  نسبت به دوره های قبل با توجه به اینکه من در نهمین دوره این جشنواره نیز افتخار حضور داشته‌ام، کارها سنجیده و اجرا ها بهتر شده بودند. اما به هر حال برای تولید آثار بهتر از این می‌بایست در تولید و متون حساسیت های بیشتری انجام گیرد. به نظر من این جشنواره ها باید جسارت این را داشته باشند که برای ارائه کارهای بکر و جسورانه نیز فضا را باز کنند. کارها از حد شعار دور شود. می توان در کارهای اجرایی سئوال را به جای جواب و توصیه انجام داد.

 

کمی از نمایش«ماه بر ترک اسب پیر» برای مان بگویید؟

نمایش «ماه بر ترک اسب پی»ر نوشته آقای ایوب آقاخانی است. متن این نمایش در سال ۹۱ به دست من رسید و قصه جذاب و  روانی دارد. مهندس داوود مینو در زمان جنگ از مرز گریخته و پس از اقامت موقت در کشور های مختلف، اکنون در آلمان به سر می‌برد. او شاعر پیشه است و بیشتر از مهندسی به شعر می پردازد. بعد از ۲۲ سال از طریق یکی از دوستانش پیامی به او میرسد که زن و فرزندش هنوز منتظر او هستند.  مهندس داوود مینو که از وجود فرزندش خبری ندارد و در این مدت هم هیچ پیگیری ازهمسر و خانواده اش نداشته است، در اوج پشیمانی و گناه آلودگی اقدام به خودکشی می‌کند. اما آرزویی قبل از مردن دارد که در پایان نمایش نوای خوش میرسد. شاید او هنوز زنده است.

 

و همین ویژگی و داستان جذاب نمایش باعث شد تا هم برای جشنواره استانی اردبیل و هم برای جشنواره تئاتر رضوی کار کنید؟

بله. این نمایش در سال ۹۲ در جشنواره تئاتر استانی در سالن اصلی مجتمع فرهنگی هنری فدک اجرا شد که با استقبال خوبی روبرو شد. در آن سال به عنوان اثر برگزیده با کسب جوایز کارگردانی برتر، بازیگری برتر و طراحی پوستر و آفیش برتر به جشنواره منطقه ای راه یافت همچنین امسال در سیزدهمین جشنواره سراسری تئاتر رضوی حضور داشت که با استقبال بسیار خوبی روبرو شد. در این جشنواره نیز توانست دیپلم افتخار و تندیس جشنواره را به خاطر موسیقی برگزیده توسط آقای محمد رضا عرفانی جوان خوش آتیه اردبیلی کسب کند. این نمایش که از سوی گروه تئاتر مغان هنر تولید شده،  بعد از بازگشت از جشنواره تئاتر رضوی به مدت سه روز و هر روز دو اجرا در پلاتوی استاد نجفلو مجتمع فرهنگی هنری فدک اردبیل میزبان تماشاگران بود که استقبال خوبی از این اجرا شد.

از همه دوستان و هنرمندان استان که در این اجرا و اجراهای قبلی یاریگر ما نبودند کمال تشکر را دارم.

 

گفتگو از سعید نوریان