سوگواره تئاتر صاحبدلان سهمی بزرگ در ارتقای تئاتر دینی کشور دارد

به گزارش تئاتراردبیل، سید رضی محمودی فخرآبادی از چهره های نام آشنای تئاتر اردبیل است که هم مسئولیت انجمن هنرهای نمایشی استان را بر عهده دارد و هم مدیر گروه تئاتر سایای اردبیل است. محمودی که خود از تحصیل کرده های تئاتر کشور است، حضوری چشم گیر در رویدادها و جشنواره های مختلف تئاتری داشته و آثار ارزشمندی را تولید و در شهرهای مختلف ایران اسلامی به روی صحنه برده است و حاصل این حضور ارزشمند در محافل و مجامع تئاتری، کسب رتبه های ارزنده در بخش های مختلف برای تئاتر استان اردبیل است. آخرین کار نمایشی این بازیگر، نویسنده و کارگردان تئاتر اردبیل، اجرای نمایش«عشق قافله سی» در هشتمین دوره سوگواره تئاتر صاحبدلان است که از هشتم تا هفدهم آبان ماه مصادف با دهه آخر ماه صفر در تالارشمس عطار اردبیلی مجتمع فرهنگی و هنری فدک اردبیل با استقبال مردم اردبیل به روی صحنه رفت. به بهانه اجرای این نمایش، با وی به گفتگو نشستم که خلاصه آن تقدیم می‌شود.

 

آقای محمودی ، چه تعریفی از تئاتر دینی و مذهبی دارید؟

تئاتر از آیین ها شکل گرفته است و با این آیین ها، هم رشد کرده است و از این جهت است که ارتباطی خاص بین تئاتر و دین وجود دارد و به همین جهت است که تئاتر را در میان سایر هنرها، هنری مقدس و انسانی می دانیم. هریک از ماها،  باورها و اعتقادات خاصی داریم و هر هنرمندی سعی می کند بر اساس همین اعتقادات و باورهای خود، آثاری را خلق و به نمایش بگذارد. آنچه که تئاتر دینی و مذهبی را از گونه های دیگر نمایش متمایز می سازد، فرم و محتوای آن است. در واقع، کاری که نمایشگر اعتقادات و باورها و ارزش های دینی باشد، تئاتر دینی است.

 

سوگواره صاحبدلان در ارتقای تئاتر دینی، چه نقشی داشته است؟

سوگواره تئاتر صاحبدلان، رویدادی ارزشی است که سهمی بزرگ در ارتقای تئاتر دینی در کشور داشته است و نمی شود نقش موثر و سازنده این اتفاق مبارک تئاتری را در توسعه و گسترش تئاتر دینی انکار کرد. سوگواره تئاتر صاحبدلان، جزو معدود حرکت هایی است که نیازمند تقویت و همراهی است. سوگواره صاحبدلان، زمینه سازی برای رشد و تعالی تئاتر دینی است. ما در تئاتر کشور، خلائی را در تئاتر دینی داشتیم که این سوگواره، خلاء موجود را پرکرده است. قدم های خوبی برای برگزاری مطلوب و مناسب این رویداد برداشته شده است که مطمئنا" نیازمند حمایت بیشتر متولیان فرهنگی و مدیران اجرایی در حوزه فرهنگ و هنر کشور است. صاحبدلان، محوری اساسی برای تئاتر دینی است. در همه استان ها، می شود این حرکت را گسترش داد. این سوگواره، یک جریان فرهنگی است که می تواند در حوزه فعالیت های نمایش دینی، فرهنگ سازی هم کند. انصافا" هنرمندان به این حرکت ارزشمند، توجهی ویژه دارند و امیدواریم که این ظرفیت به بهترین شکل، بهره گیری شود.

 

سید رضی محمودی فخرآبادی در طی این سال های حضور در صحنه، نشان داده که علاقه بیشتری به موضوعات دینی و مذهبی و دفاع مقدس داشته ودارد.  منشاء این عشق و علاقه چیست؟

هرکسی به موضوعاتی خاص علاقه دارد. من در موضوعات دیگری هم، کارهایی را به روی صحنه برده ام، اما بیشتر کارهایم را ترجیح داده ام که مذهبی و مرتبط با دفاع مقدس باشند. من تعلق خاصی نسبت به این نوع نمایش و موضوع دارم و خیلی هم دوست دارم که این حرکتم در این حوزه و بخش تداوم داشته باشد. هم حوزه دین و هم حوزه دفاع مقدس، سرشار از ظرفیت های نمایشی است و می توان کارهای فاخر و ارزشمندی را تولید و به روی صحنه آورد. هر کسی و هر هنرمندی بر اساس، اعتقادات و باورهای خود، سعی می کند متناسب با اعتقادات و باورهایش، کارهایی را تولید کند. من هم سعی می کنم با این نوع کارها، دینم را ادا کنم.

 

تئاتر دینی و مذهبی را در اردبیل چگونه ارزیابی می کنید؟

اردبیل، یک دیار مذهبی و حسینی است و عشق و علاقم مردم این استان به اهل بیت علیهم السلام و بویژه حضرت امام حسین(ع) و حضرت ابوالفضل العباس(ع) زبانزد خاص و عام است. گرایش به تئاتر وذهبی و دینی در این استان بیشتر است اما این گرایش ها، ساختار مناسبی ندارد. عده ای بر اساس میل و علاقه خود دست به این کارها می زنند. ما در این استان، برنامه ریزی مدونی برای تئاتر دینی نداریم. متولیان فرهنگی استان برای تشکل دهی و سامان دهی به این نوع تئاتر، کار خاصی انجام نداده اند. اردبیل که قطب مذهبی کشور است و شرایط خاص خود را دارد، می تواند جایگاهی مناسب و برجسته در تئاتر دینی کشور داشته باشد. هنرمندان این استان به صورت خودجوش، کارهایی را انجام می دهند که نمونه اش همین نمایش«عشق قافله سی» است.

 

تئاتر چه نقشی می تواند در نشر و ترویج فرهنگ دینی و اهل بیتی داشته باشد؟

تئاتر به عنوان یک رسانه و هنر جمعی می تواند در نمایش باورها و اعتقادات، نقش آفرین باشد. پرداختن به معارف و فرهنگ اهل بیتی، ظرفیت مناسبی برای تولید تئاتر است. تئاتر با توجه به کارکردهایی که دارد، می تواند به عنوان یک رسانه تاثیرگذار در تبیین فرهنگ و معارف اهل بیتی نقش موثری را ایفا کند. خود عاشورا و مظلومیت آل الله، ظرفیت مناسبی برای تولید و اجرای آثار فاخری نمایشی برای ترویج فرهنگ و نهضت حسینی است. اتفاقاتی که در روز عاشورا افتاده، مهم و تاثیرگذار است. این ظرفیت های نمایشی عاشورا باید مورد توجه جدی هنرمندان قرار گیرد. البته پرداختن به این موضوع، نیاز به برنامه ریزی دارد. برنامه ریزی های درست، می تواند جوابگوی نیازها باشد. خیلی ها در دنیا برای نمایش باورها و اعتقادات شان از هنر تئاتر بهره می گیرند، ما هم در ایران اسلامی با توجه به تعهدی که داریم باید کارهای ویژه ای را در این حوزه تولیدکنیم. تئاتر، تفکر ساز و تفکر آفرین است و می تواند با رسالتی که دارد، در فرهنگ سازی سهیم باشد. افکار و اندیشه هایی که با تئاتر بیان شود، ماندگارتر است.

 

برگردیم به نمایش«عشق قافله سی» و اجرای آن در سوگواره صاحبدلان؟

من این نمایش را در سال های 83 و 84 هم در شهر اردبیل به روی صحنه برده ام. هم در مسجد اعظم اردبیل این نمایش را اجرا کردیم و هم در فرهنگ سرای سوم خرداد. استقبال بسیار خوبی را از اجرای این نمایش در آن سال ها داشتیم. با توجه به استقبال مردم، خیلی دوست داشتم تا یک بار دیگر این نمایش را به روی صحنه ببرم. به کمک و همراهی عزیزانم در ستاد برگزاری سوگواره صاحبدلان، این کار میسر شد که از همه عزیزانم در این ستاد و دیگر نهادها و ارگان های استان، از استاد محمود فرهنگ و همکارانش و مردم خوب اردبیل، سپاسگزارم. اجرای امسال ما هم با استقبال گرم و صمیمانه مردم هنر دوست و حسینی اردبیل همراه شد که جا دارد از همه تماشگران فهیم، قدردانی کنم.

 

و حرف آخر؟

سخن اول و آخر، حق است. سخن اول این است که درست زندگی کنیم و سخن آخر هم این است که کار خوب و درست انجام دهیم. باید اعتقادات و باورهای خود را باور کنیم و به آن ایمان داشته باشیم و این باورها و ارزش ها را پاس بداریم. باید به عنوان یک هنرمند تلاش کنیم تا در این وادی درست قدم برداریم. کار فرهنگی، نیازمند حمایت است و این حمایت، سرمایه گذاری است. اگر همدیگ را قبول نداشته باشیم و به همدیگر ارزش قائل نشویم، نمی توانیم کار خوب انجام دهیم. فعالیت ما در گروه همدلی، اتحاد و دوستی است و این دوستی ها و مودت ها می تواند ما را در اجرای رسالت مان یاری کند.

 

گفتگو از: سعیدنوریان