در حال بارگذاری ...
در گفتگو با سلیم رحیمی عنوان شد:

تئاتر باید در اولویت های اصلی مردم قرار گیرد

سلیم رحیمی، پیشکسوت تئاتر اردبیل حق بزرگی بر گردن تئاتر این دیار دارد. سلیم رحیمی هم در شکوفایی و بالمدگی تئاتر کهن شهر اردبیل هم حضوری موثر داشته و هم اینکه با تربیت و پرورش نیروهای مستعد تئاتری در این حرکت روبه رشد و متعالی تئاتر اردبیل کارهای شایسته تحسینی انجام داده است.

تئاتر اردبیل،  سلیم رحیمی، پیشکسوت تئاتر اردبیل حق بزرگی بر گردن تئاتر این دیار دارد. اگر هنرمندانی چون حسن نجفلو، داود جلایی، اسماعیل صدقیانی، ناصر جعفری ، روح الله حبیب زاده و مجید واحدیزاده در ارتقاء و بالندگی تئاتر اردبیل سهم و نقش برجسته ای داشته و دارند، سلیم رحیمی هم در شکوفایی و بالمدگی تئاتر کهن شهر اردبیل هم حضوری موثر داشته و هم اینکه با تربیت و پرورش نیروهای مستعد تئاتری در این حرکت روبه رشد و متعالی تئاتر اردبیل کارهای شایسته تحسینی انجام داده است. سلیم رحیمی، متولد 1339 شهر اردبیل است که به طور جدی و رسمی تئاتر را از سال 1355آغاز کرده  و بازی در نمایش ها و فیلم ها و مجموعه های تلویزیون: اسیر، احتکارچی، ورکاک، پرواز تا اوج، قایق خون، از خاک به خاک، گرگ خسته، سلطان وجود، هم صدا، همیاران، ترمینال، فریاد نوزاد، جای پا، گنبد نور، حیدربابا، به سوی نور، زلزله، لاتو،اژدر عمی، آی بری باخ، بیر کیشی ایکی آرواد، قیزقاپیسی شاه قاپیسی، هتل قوجالار تجربه کرده است. وی علاوه بر بازیگری، در حوزه نویسندگی و کارگردانی هم کارهای ارزشمندی را تولید و ارائه کرده است که  اسیر، احتکارچی، جوجی خان، پرواز تا اوج، قایق خون، جلاد، گرگ خسته، چوپان دروغگو، ،اژدر عمی، آی بری باخ، بیرکیشی ایکی آرواد، قیزقاپیسی شاه قاپیسی از برجسته ترین این کارهاست. خیلی از چهره های امروزی تئاتر اردبیل، مدیون تربیت دیروز سلیم رحیمی هستند. چهره هایی چون مجید واحدیزاده که خود در اعتلای تئاتر اردبیل نقش ویژه ای داشته است. به بهانه اجرای نمایش «قیز قاپیسی شاه قاپیسی» در سینما تئاتر چاپلین فرهنگ سرای بهمن تهران، گفتگویی داشته ایم با  این هنرمند پیشکسوت تئاتر اردبیل .

سلیم رحیمی با توجه به موقعیت هایی که داشت و حتی می توانست به عنوان یک فوتبالیست در میادین ورزشی به یک چهره تبدیل شود و جذب تیم های پایتخت، چطور شد تاتر رو انتخاب کرد و تئاتری شد؟

لذت بخش ترین وشیرین ترین ارتباط با مردم، ارتباط بین تماشاگر و بازیگر است. تئاتر از این جهت که مردمی است و انسانی خیلی برایم مهم بود. تئاتر یعنی ارتباط صمیمی و نفس به نفس با تماشگر و من عاشق این ارتباطم.
سلیم رحیمی در تاتر اردبیل تاثیرگذار است و نقش آفرین، در مورد کارهایی که برای تربیت و پرورش کودکان و نوجوان  انجام دادین، صحبت کنید.

سال ۱۳۶۰ وارد کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان شهر اردبیل  شدم وبا ورودم تعدادی از کودکان مستعد راانتخاب کرده و همراه با آموزش به اجرای نمایشهایی پرداختیم که در زمان خودش موفق بودند و امروز همان کودکان سکاندار تئاتر استان هستند.

و مجید واحدی زاده ، یکی از تربیت یافتگان همین کلاس های آموزشی است که شما در کانون برگزار کرده بودید و  اینک حتی باور هجرتش از این دنیای خاکی،  برای تئاتری های کشور سخت است و  دشوار.

خدا بیآمرزد مجید واحدی زاده بزرگ را. یک هنرمند تکرار نشدنی در تئاتر اردبیل است.
و چهره های دیگر:

از دوستانی که در کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان خدمتشون بودم و میتونم با افتخار ازشون یاد ببرم؛ شادروان مجید واحدیزاده، دکتر محمدسیمزاری،شهرام و بهرام پوردنیا،دکتر اکبر ولی پور، دکتر فرزین سلیمان زاده، اردشیر عابدی و بعدی ها هم سیامک شاگردی، یاشار فرجی و امید قیامی...

در چه جشنواره هایی با این نیروهایی که تربیت کردیند، حضور یافتید؟

در جشنواره های مختلفی حضور داشته ام. هم به عنوان بازیگر و در کنار بزرگان تئاتر اردبیل و هم اینکه با گروه تئاتر کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان اردبیل، کارهایی را با همراهی شرکت کنندگان در کلاس های آموزسی کانون اجرا کرده ایم. در سال ۶۳ با نمایش «ورکاک» به کارگردانی زنده یاد داود جلایی در جشنواره سراسری تئاتر فجر و در سال ۶۴  هم با  نمایش«قایق خون»کار مهندس داود جلایی در جشنواره تبریز به عنوان بازیگر حضور داشتم. با کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان مرکز اردبیل هم در جشنواره سراسری تئاترکودکان و نوجوانان در سنندج شرکت کرده ام.
و حاصل این حضور؟

دریافت لوح سیمین جشنواره  و جوایز  بهترین بازیگری و بهترین گروه.
بعد از مدت ها، سلیم رحیمی شروعی تامل برانگیز در تاتر اردبیل داشته است، چرا از میان ژانر های مختلف، کمدی را برای آغاز دوباره فعالیت های تان در حوزه کارگردانی، انتخاب کردید؟

من با نگاه به گذشته و نمایشهای استاد حسن آرتیست که با استقبال کم نظیری روبرو و ماندگارمیشد، تصمیم گرفتم که پیرو استاد حسن آرتیست باشم و نمایش هایی را اجرا کنم که مردم پسند باشد.
استقبال مردم از اولین کار تان ؟

استقبال مردم از نمایش اول کمی کمرنگ بود ولی رفته رفته با نمایش های بعدی مردم استقبال شان بهتر شد و یقین دارم در آینده بهتر ازاین هم خواهد شد.

شما جزو هنرمندانی هستید که به اقتصاد تئاتر اهمیت می دهید، براى تحقق اقتصاد تئاتری تان چه کارهایی انجام داده اید؟

کار و شغل هرهنرمندی، هنر اوست. همچنانکه دکتر شغلش طبابته، مهندس کارش مهندسیه وتاجر شغلش تجارت. درآمد همه این ها از شغل شان است. پس  هنرمند هم بایداز هنرش کسب درآمد کند. نکند؟
سلیم رحیمی پس از اجرای موفقیت آمیز در اردبیل و شهرهای استان، نمایش «قیزقاپیسی، شاه قاپیسی»را در تهران و برای تماشاگران تهرانی اجرا می کند، از ایده ها و طرح های جدیدترتان بگوئید.
من با دوستان هنرمندم، این راه مقدس را پیش گرفته وعاشقانه پیش میرویم و اگر مشکلاتی هم باشد که هست، با صبر محلولش میکنیم. نمایشهای در دست داریم که در آینده به اجرا درمیاریم.
آی دلی جئیران، سن لیلی منده مجنون، ساری گلین واگر اجل مجال دهد، مشهدی عباد.

برای مردمی تر کردن تاتر چه راهکاری را پیشنهاد می دهید؟

بنظرحقیر، باید مردم را به هر ترفندی که شده به سالنهای تئاتر کشاند و نمایش هایی را اجرا کرد که به ذائقه آنها خوش باشد. باید آنها را معتاد به دیدن نمایش کنیم که دیدن تئاتر دراولویت زندگیشان باشد...البته نمایشهای که پیامدار باشند و دارای ارزش و بار فرهنگی.
و حرف پایانی استاد سلیم رحیمی!

به تمام دوستان تئاتریم که داغ مجیدِ واحدیزاده  را بر دل دارند، توصیه میکنم که قدر داشته هایمان را که تا هستند و نفس می کشند، قدر نهیم نه اینکه  وقتی از دست دادیم!

گل ایگید اوُغلان اول چالیش چات منه!
من ییخیلیم سن منه چات نه فایدا؟
من گئدییم دنیزلرده اوزمه گه،
سن هله قال چایدا ، چایدا نه فایدا؟

سعیدنوریان/ 22آذرماه 96




نظرات کاربران