صبور و باوقار و دوست داشتنی چون بهار

به گزارش تئاتر اردبیل، استادروح الله حبیب زاده را همه هنرمندان و هنردوستان اردبیلی نیک می شناسند و همواره در طی 50 سال حضورش در صحنه های نمایش اردبیل، تحسینش کرده اند. استادی متواضع و هنرمندی با اخلاق و ادب که اسوه و الگوی هنرمندان تئاتر و بروبچه های صادق صحنه های نمایش و نیایش است. او در طی حضورش در صحنه های نمایش، به خوبی نشان داده است که هنر می تواند تسلی بخش آلام و دردهای بشریت باشد. او پیشکسوتی است که قدر هنر خویش را می داند و می داند که چگونه این هنر مانا و ماندگار را در بین مردمان دیارش جاری و ساری ساخته و از آن برای تعالی و بالندگی فرهنگ دیارش بهره ها گیرد.

 

در جشنواره تئاتر«سی پرده عشق» که به مناسبت سی امین سالگشت پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی و به همت و ابتکار استاد روح الله جبیب زاده که مسئول وقت انجمن هنرهای نمایش استان بودند، برگزار شد،  در آیین اختتامیه این جشنواره، بخشی اختصاص یافته بود به تجلیل از مدیران، فعالین، تاثیرگذاران و پیشکسوتان تئاتر استان اردبیل و من به عنوان مجری و کارگردان مراسم اختتامیه، متناسب با جایگاه و شان والای هنرمندان، متنی را که از عمق وجودم نگاشته بودم، قرائت و با یه شاخه گل رز به استقبال تلاشگران و فعالین و تاثیرگذاران در تئاتر استان می رفتم و دعوتش می کردم برای حضور در صحنه و تجلیل و تکریم. برای دعوت از استاد روح الله حبیب زاده از این کلمات و واژه ها که با جانمایه عشق و ایمان در کنار هم قرارشان داده بودم و تبدیل به جملات برخاسته از دل شده بودند، استفاده کردم و عاشقانه گفتم: «روح الله حبیب زاده، مردی برای تمام فصول، مردی شبیه باران که تسکین بخش آلام و دردهای هنرمندان است. صبور و باوقار و دوست داشتنی چون بهار.»

استاد روح الله حبیب زاده را از سال 1364 می شناسم و از همان زمان شیفته و شیدای اخلاق و مرام و ادب و هنرش شده ام. جشنواره تئاتر مدارس شهرستان اردبیل که به اراده تحسین برانگیز این استاد فرزانه در امورتربیتی اداره آموزش و پرورش شهرستان اردبیل در همان سال ها شکل گرفت و تئاتر امروز اردبیل، مدیون همین حرکت شایسته تکریم این هنرمند وارسته است، بهانه ای شده بود تا دانش آموزان مدارس شهرستان اردبیل در ایام فرخنده دهه فجر کنار هم جمع شوند و هرآنچه را که در توان داشتند و بلد بودند، در طبق اخلاص بگذارند و در صحنه ساده اما خاطره انگیز سالن امورتربیتی اردبیل به نمایش بگذارند. من، اتابک نادری، سید رضی محمودی، توحید معصومی، علی حسن زاده، شهرام پوردنیا، بهرام پوردنیا، علیرضا عبدالهی، قادر خدایی، علی دانش، داورفرمانی، داور علایی، محمود مهدوی، بهمن داشتیموری، کاظم صاحب، صمد فریدی، افسر پور نعمت، میرجلیل میرحمیدزاده، حمید همرنگ، شاهین قاسمی، ولی نعمتی، امین رسولی، سلیم معزی، محمد فتحی، کریم عظیمی ججین، شاهد مجتهدزاده، مقصود کرامتی، محمدحامد سلطانی، کیان برهانی، محمدتقی اسماعیلی، عباس یاوریان، فاضل جعفری، جاوید رخشانی، داود نجف نژاد، فرهاد زندی، منصور آدمی، غلامرضا خدایی، بهرام نصیری، بهمن علایی، جبرائیل دولت نژاد و خیلی از هنرمندان اردبیلی، حضورمان در صحنه های نمایش، مدیون جان فشانی ها و تلاش های مجاهدانه استاد روح الله حبیب زاده است که با جشنواره تئاتر مدارس، پای مان را به صحنه های نمایش اردبیل باز کرد و زمینه ای فراهم کرد تا علیرغم سن و سال کم مان، با بزرگان تئاتر اردبیل هم بازی شویم و در محضرشان عشق و مهربانی و حضور صادقانه در نمایش را تلمذ کنیم.

 روح الله حبیب زاده، تاثیرش فقط در کشف و پرورش نوجوانان و جوانان علاقه مند به تئاتر نبود. او به عنوان یک هنرمند درد آشنا، کارهای ارزشمندی را در تئاتر اردبیل به یادگار گذاشته است. تشکیل گروه تئاتر قدس در اموربیتی آموزش و پرورش اردبیل و حضور در جشنواره های مختلف با اعضای این گروه، تولید و اجرای نمایش های مختلف در شهر اردبیل و دیگر شهرهای ایران اسلامی، جدیت در تشکیل انجمن نمایش شهرستان و عضویت در هیئت امنای این نهاد تئاتری، مدیریت انجمن نمایش شهرستان اردبیل و انجمن هنرهای نمایشی استان، حضور در شورای نظارت و صدور  پروانه نمایش استان، حضورشایسته در برگزاری جشنواره های تئاتر استانی و منطقه ای و مدیریت بخش اعظمی از این رویدادهای نمایشی، عضویت در هیئت های بازخوانی، بازبینی و داوران جشنواره های مختلف، حضور شایسته در صداوسیمای مرکز اردبیل به عنوان کارشناس هنری و... بخش از فعالیت های نمایشی استاد روح الله حبیب زاده است.

 او معتقد است که با افتتاح نهادهای تئاتری چون انجمن های نمایش، دفتر تئاتر مردمی بچه های مسجد و رویدادها و جشنواره های نمایشی در جای جای ایران اسلامی، تکنوازی ها تبدیل به ارکستر سنفونیک می شوند و ریتمی بوجود می آورند که امید بخش و شادی آفرین است و این ملودی ایجاد شده از اتحاد و همبستگی هنرمندانه هنرمندان تئاتر، ردپای احساس و اندیشه و تجلی جمال کبریایی حضرت احدیت است که هارمونی آن در خدمت ملودی است.

او ایمان راسخ دارد که حال هنرمند، حال کسی است که اگر اتفاقی را مطرح می کند، به موضوع آن جان تازه می بخشد و این یعنی تثبیت موضوع .

استاد حبیب زاده باور دارد که ایران زمین، مادر همه ما ایرانیان، مسجد پهناوری است با مناره های بلند عشق و عرفان.

او معتقد است که بچه های مسجد قدیمی، سه چهار نسل پیش، در انقلاب و هشت سال دفاع مقدس، این مسجد را با جان ودل پاس داشتند و حال نوبت بچه های مسجد امروز است که برای جلوگیری از استیلا و هژمونی فرهنگ بیگانه، این بار با علم و اندیشه، به امواج ویرانگر ایجاد شده بتازند و این سخت تر از وضعیت ما در دفاع مقدس است.این تاختن ، شرط و شروطی دارد، حمایت، حمایت ، حمایت.

او به عنوان سفیر صحنه های نمایش بر این باور است که نواختن نی زمانی که مردم به جنگ برمی خیزند، موجب سستی می شود.

معلم ادب و اخلاق نمایش دارالارشاد اردبیل اعتقاد راسخ دارد که با موعظه حسنه و زیبا، اخلاق اجتماعی سرو سامان پیدا می کند و امربه معروف و نهی از منکر نباید تعطیل شود.

سعید نوریان/آبان 96