در حال بارگذاری ...
بهرام رجبعلی زاده، آهنگساز نمایش«روزهای بی قوام»:

موسیقی ارتباط تنگاتنگی با حالات بازیگر روی صحنه دارد

بهرام رجبعلی زاده از هنرمندان فعال در حوزه موسیقی نمایش با بیان اینکه موسیقی برای بهتر بیان کردن حس بازیگر و انتقال آن به مخاطب، نقش درون گرایانه و محوری ایفا می کند، گفت: موسیقی ارتباط تنگاتنگی با حالات بازیگر روی صحنه دارد.

تئاتر اردبیل، «روزهای بی قوام»، عنوان نمایشی است که گروه تئاترسایای اردبیل بمناسبت چهلمین سال پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی در تالار شمس عطار اردبیلی به روی صحنه برده است. ساخت و اجرای موسیقی متن این نمایش با بهرام رجبعلی زاده از هنرمندان کار بلد اردبیلی است.به بهانه اجرای این نمایش در اردبیل و حضور بهرام رجبعلی زاده در این نمایش، با او به گفتگو نشسته ایم.
آقای رجبعلی زاده، برای شروع این گفتگو، لطفا" از خودتان بگویید.
بهرام رجبعلی زاده هستم، متولد ۱۳۵۸ اردبیل و عضو گروه تئاتر سایا. فعالیت های هنری در رشته موسیقی از سال ۶۷ با حضور در کلاسهای آموزشی قای رئوف داداش زاده در کانون بعثت اردبیل آغاز کردم و همین حضور در این کلاس، زمینه ساز ورودم به دنیای پر رمز و راز هنر موسیقی شد. آشنایی با محمود احمدیان، جرقه ای بود تا با ساز کیبورد آشنا بشوم و در تکمیل این اتفاق، رفاقت با وفا ابریشمی از سال ۷۴ و همنوازی و تمرینات دو نفره باعث جذب و یادگیری  هر چه بیشتر بنده  در این زمینه شد. در سال ۷۸ و در یک برخورد اتفاقی با آقای سعید فرحدوست، آموزش و یادگیری تکنیک های این نوازنده چیره دست ساز قارمون  را شروع کردم.
  • و ورودتان به تئاتر؟
اتفاق جالبی که در سال ۷۸ برای من افتاد،  ورود به دنیای هنر تئاتر بود.زنده یاد سیامک  باقری با نمایش «عاشورائیان»  زمینه ساز ورود من به این هنر شدند. در سال ۷۹، مرحوم مهندس داوود جلایی برای ساخت و اجرای موسیقی نمایش «کوره در کوزه»  دعوتم کردند و این نمایش، اولین تجربه حضور من در جشنواره تئاتراستانی اردبیل بود.
این حضور، برای شما افتخارآفرین هم بود؟
بعله، حلاوت این دعوت جناب مهندس داود جلایی و حضور در جشنواره تئاتر استانی، کسب جایزه بهترین موسیقی این جشنواره به همراه نوازنده ساز قوپوز آقای اسماعیل یگانه بود.

و کارهای بعدی تان؟

«زخمه بر زخم» کاری از بچه های تئاترشهرستان مشگین شهر تجربه سوم من در موسیقی تئاتر بود و با فرا رسیدن تابستان  سال ۸۰ ،  به خاطر انجام خدمت مقدس سربازی، از فضای هنر و موسیقی فاصله یافتم .

آشنایی شما با آقای سید رضی محمودی و گروه تئاتر سایا؟

سال ۸۱ در حین انجام خدمت سربازی با سید رضی محمودی فخرآبادی که دانش آموخته رشته تئاتر هستند، آشنا شدم و همین آشنایی موجب شدم تا جذب گروه تئاتر سایا شوم.در همین ایام، سیامک شاگردی نمایش «پیک نیک در میدان جنگ» را روی صحنه برد و از آنجاییکه با هم همخدمت بودیم، موسیقی این نمایش را به بنده سپردند و اجرای عمومی در تالار بیضای اردبیلی و حضور در جشنواره فجر مغان ۸۱ دستاورد این نمایش بود. سال ۸۲  با گروه تاتر سایا  با نمایش« قصه های در گوشی» در جشنواره سراسری پلیس حضور داشتم.از سال ۸۲ تا کنون  برای بیش از ۷۰ نمایش، موسیقی ساخته ام  و در جشنواره های متعدد بین المللی و سراسری داخلی و خارجی با نمایش های مختلف شرکت داشته ام. همچنین برای بیش از سی فیلم  کوتاه موسیقی ساخته ام و در اجرای نزدیک بیست کنسرت به عنوان نوازنده کیبورد و سازهای کوبه ای  با گروه های موسیقی همکاری داشته ام.

دهانی پر از کلاغ(سید رضی محمودی)، آنسوی پل(سید رضی محمودی)، درستکار ترین قاتل دنیا(یوسف جاوید)، خمیر سلطان (محمد تقی اسماعیلی)، یخ زدگان(میرجلیل میرحمیدزاده)، بلیط ما کجاست (حسین نوروز زاده)، راز نقاب(علیرضا نادری)
پشت شیشه ها(علیرضا نادری)، شمیم جان(سید رضی محمودی فخرابادی)، کمدی اکتشافات(رضا بهشتی)،دوران بیگناهی(توحید معصومی)، راز پروانه(سید رضی محمودی)، گویچک(محمد تقی اسماعیلی)، آخرین نامه(سید رضی محمودی فخرآبادی)، پانتومیم نبرد ( ساسان قجر)، هنگامه ای که آسمان شکافت(فرهاد طوفان)،  نارای(محمد تقی اسماعیلی)، پانتومیم گریه خنده(محمد سیف)، ملودی گرگ سرگردان(توحید معصومی)، رامشگران(سلیم معزی)، کریم اقا(حسن شیخ زاده)، حریر بر زمینه سرب( رضا بهشتی)، زنان میمون دژ(ارزو مهری)،کما(روح الله حبیب زاده)، موش( جاوید رخشانی) و روزهای بی قوام(سید رضی محمودی فخرآبادی) از جمله نمایش هایی است که ساخت موسیقی آن با من بوده است.

 موسیقی چه تاثیری می تواند بر روی درام  داشته باشد؟

 موسیقی بر روی درام از دو دیدگاه  می تواند بر درام تاثیر بگذارد. اول اینکه  موسیقی درون گرا که مکمل حالات حسی و اتفاقات درونی نمایشنامه یا فیلمنامه از جمله حس بازیگر و انتقال آن به مخاطب است و از این بابت این نوع موسیقی کمی بحث کارشناسانه می طلبد. و نگاه دوم دوم، موسیقی برون گرا که فضای کلی نمایش یا فیلم را شامل می شود و حالات فضای کلی تصویر و یا صحنه را بازگو می کند.رمز گشایی تاریخ و جغرافیای درام بر عهده موسیقی برون گراست .

موسیقی برای اجرای بهتر یک نقش، چه کمکی می تواند برای بازیگر داشته باشد؟
 موسیقی ارتباط تنگاتنگی با حالات بازیگر روی صحنه دارد. حس های  درونی بازیگر و حالات او را موسیقی با ظرافت های خاص می تواند بازگو کرده و با بازیگر در بیان احساستش همسو شود. به طور کلی موسیقی برای بهتر بیان کردن حس بازیگر و انتقال آن به مخاطب، نقش درون گرایانه و محوری ایفا می کند.
و حرف پایانی:

موسیقی خود به طور مستقل هنر جامعی است و بنده با شعار موسیقی در خدمت تئاتر موافق نیستم. چون همه هنرها جایگاه خاص خود را دارند و در خدمت بودن کلمه مناسبی به نظر نمیرسد.بهتر است بگوییم موسیقی مکمل تاتر و یا یاریگر تئاتر است و به کمک تئاتر می آید تا در بیان پیام تئاتر به مخاطب، همراه و یاری کننده این هنر باشد.




نظرات کاربران