در حال بارگذاری ...

نقدی بر نمایش«اردبیلی لی‌لر»

کمتر از این نمی شد انتظار داشت ، علی حسن زاده از قدیمی های تئاتر اردبیل است البته نه از آن قدیمی ها که فقط روزگار گذرانده باشند او عمر خود را در نوشتن تئاتر و سریال و فیلمنامه و نیز ساخت سریالهای متعدد صرف کرده است و هر وقت هم فرصتی دست داده، کاری برای صحنه انجام داده است.

تئاتر اردبیل- محمد سیمزاری: کمتر از این نمی شد انتظار داشت ، علی حسن زاده از قدیمی های تئاتر اردبیل است البته نه از آن قدیمی ها که فقط روزگار گذرانده باشند او عمر خود را در نوشتن تئاتر و سریال و فیلمنامه و نیز ساخت سریالهای متعدد صرف کرده است و هر وقت هم فرصتی دست داده،  کاری برای صحنه انجام داده است یعنی او صحنه ، تئاتر و مخاطب را خوب می شناسد از طرفی بازیگرانی مانند شهرام پوردنیا ، صمد واحدیزاده ، خداوئردی خسروی ، فردین آقا مرادی،  لیلی نظری و نیلوفرهمرنگ و ...  در لیست بازیگران نمایش دیده می شوند و همین اسامی انتظار ما را از نمایش اردبیل لی لر بالا می برند.کیوان باقلاچی طراحی و اجرای صحنه را عهده دار شده و رحیم پرواسی و فاطمه اجاقی گریم سنگین این نمایش را انجام داده اند .پس به راحتی می توان گفت که نمایش اردبیللی لر تیمی از بهترین های تئاتر اردبیل را در دست داشته ، کاری که ما در صحنه می بینیم کاری شسته و رفته و جذاب است کاری که داستانش با بازی شیرین ، جذاب و درخورتوجه بازیگرانش، ما را با خود می کشد دو ساعت تمام مخاطب را بر صندلی می نشاند بی آنکه مخاطب به فکر این بیفتد که در سکوت مطلق با گوشی موبایلش وَر برود و یا پیامک فراموش شده ای را به دوستی ارسال کند و این خوب است ... ولی همانگونه که نوشته شد حداقل انتظار ما از این اکیپ توانمند تئاتری است .

در زمینه متن باید گفت که می شد نمایشنامه را کوتاه تر از این نمود مثلا اینکه به نظر می رسد صحنه اول یعنی جائیکه کنسول روس با سالدات هایش در کوچه و خیابان است و خان دایی برای آنها دست بلند می کند و در نهایت آنها را برای نهار دعوت می کند به کل زائد به نظر می رسد و می توان آن صحنه را کلا برداشت و هیچ لطمه ای هم به نمایش وارد نمی شود چرا که همان ماجرا در صحنه دوم توسط خاندایی برای هَجر تعریف می شود یعنی آن صحنه نه کمک دراماتیک می کند نه به بار طنز نمایش می افزاید و اگر حذف شود اتفاقا تعلیق تصویری نمایش زیاد می شود یعنی تماشاگر ضمن آنکه به دنبال آنست که قصه به کجا می انجامد تا اواسط نمایش به دنبال اینست که : کنسول کیست و چه شکلی است ، اصلا آیا کنسولی در کار هست یا نه ؟ اصلا خان دایی راست گفته است ؟ کسی خواهد آمد؟ ... لذا قاطعانه می توان گفت که صحنه اول نمایش زائد و قابل حذف است ، شاید نمایش از حیاط خانه خاندایی و حتی با رقص خان دایی ( بابت شادی بی جایش جهت قبول دعوت ناهار توسط کنسول ) شروع می شد نمایش بسیار جذابتر و دلنشین تر می شد و طرز دعوت و چگونگی پذیرش دعوت نیز توسط کنسول هم که موبه مو توسط خاندایی تعریف می شود 
گذشته از این موضوع در متن نمایش طنزها به جا و خوب مورد استفاده قرار گرفته اند ، علی حسن زاده توانسته است از روی لبه تیز طنز طوری رد شود که نه به دره خشک جدیّت بیفتد نه به درّه آبکی لودگی ... لیکن شایسته تر بود برای حفظ پیام  نمایش ( تعریف اردبیلی و مرامش ) برخی از شخصیت ها مانند یاشار ( پسر بچه دست فروش ) مطلقا بازی و دیالوگشان وارد حیطه طنز نمی شد ، چون آن پسر بچه حیثیت و آینده اردبیل است او تنها از باباخان الگو می گیرد او نباید طنز اجرا کند او باید با جدیت به مرام اردبیلی و آینده ای مملو از شجاعت بنگرد و ...
در مورد کارکردانی اثر ، همانگونه که نوشته شد ، انتظار مخاطب برآورده می شود لیکن گاه در حرکت ها ناپختگی و آشفتگی هایی وجود دارد ، انگار که نمایش بصورت کامل برای صحنه تنظیم نشده ، بازیگران مخصوصا در جاهایی که همه هستند، رها شده اند برایشان یک ترکیب مناسب و معناداری داده نشده است ، نکته ها در این مورد بسیار است اما نمی شود بخاطر ریزه کاری هایی زحمات زیبای دوستان گروه اجرایی را زیر سوال برد و از طرفی متاسفانه مشکلاتی مانند محل تمرین و نبود سالن مناسب برای تمرینات،  سبب بروز بسیاری از مشکلات می شود... 
سخن آخر اینکه ، اردبیلی لی لر ، نمایشی است که در این وانفسای تئاتر که هر کس هر تعریفی که دلش می خواهد بار تئاتر می کند  ، قادر است مخاطب عوام را شگفت زده و خواص را راضی کند 
برای علی حسن زاده که به راستی سرمایه ایست برای هنرهای نمایشی اردبیل آرزوی موفقیت های روزافزون دارم 
 




نظرات کاربران